Ghosts in the Garden, het prachtige en zoekende nieuwe album van Kris Delmhorst, is een gelaagde, caleidoscopische meditatie over Delmhorst over verdriet, verlies en lot. In de liederen zijn een groot aantal levendige geesten tastbaar gemaakt: de overledenen en de verdwenen personen, zonden en hun gevolgen; verloren liefdes, gemiste kansen en het onzichtbare verdriet dat ons allemaal vergezelt. Met rijkelijk geobserveerde details en een nauwkeurig afgestemd emotioneel bereik vindt Delmhorst de golflengte die deze menigte verlicht. Nadat ze ze heeft opgeroepen, wendt ze haar ogen niet af van haar geesten (of die van ons), maar nodigt ze uit in een uitgestrekte een gesprek over de manieren waarop we worden gevormd door verlies, en met elkaar verweven door onzichtbare draden van liefde.
“Dit hoofdstuk van het leven is zo complex, met ouder wordende ouders en een kind dat langzaam naar de rand van het nest beweegt, en de wereld balanceert op de rand van verschillende vormen van ineenstorting. En ik heb mensen verloren, zoals iedereen, en ik lig ’s nachts wakker en denk na over manieren waarop de toekomst zich zou kunnen afspelen die mij, net als iedereen, de stuipen op het lijf jagen. Door dit alles beginnen de lagen van het bestaan in elkaar te storten, waardoor het voelt alsof alles tegelijk gebeurt, waarbij het verleden en de toekomst samenkomen in de tegenwoordige tijd. Het kan overweldigend zijn, maar soms ook mooi of zelfs onthullend – en dat is waar al deze liedjes op de een of andere manier op rusten”, mijmert Delmhorst.
Delmhorst werkte bij Great North Sound Society, een studio ingebouwd in een 18e-eeuwse boerderij in Maine die ongetwijfeld zijn eigen geesten herbergt, en speelde live met een kernband van . Ray Rizzo op drums, Jeremy Moses Curtis op bas, Erik Koskinen op gitaar. engeneer Sam Kassirer voegde toetsen toe, en Rich Hinman droeg pedal steel bij. Een rijke Hinman-illustere optocht van gastvocalisten – Anaïs Mitchell, Rose Cousins, Anna Tivel, Ana Egge, Taylor Ashton, Rachel Baiman, Jabe Beyer en Jeffrey Foucault – brengen prismatische schittering in wat volgt, breekt de individuele inslag van het licht van elk nummer.
De verhalen op deze plaat ontvouwen zich van binnenuit als fabels, waarbij archetypische karakters worden geschetst – een visser die zich details herinnert van een leven dat vastgebonden is aan de marges, een soldaat die zich het universum herinnert van een enkele dag en nacht van liefde – en deze transformeert in proxy’s voor onze eigen bekoringen. Het duistere hypnotiserende ‘Wolves’ houdt rekening met de sterfelijkheid van ouders, het gewone en onvermijdelijke weesverlies waarmee we allemaal worden geconfronteerd. “I see wolves / circling the fire / circling the fire with their yellow eyes”, zingt Delmhorst, terwijl zij ons kalmeert en uitdaagt om de blik van de dood met respect te ontmoeten, voordat zij de centrale vraag van het album stelt: “Do you really love the story if you don’t love the end?”
De gelijknamige geesten van het titelnummer – die niet alleen in de tuin opduiken, maar ook onderweg en in de keuken, in liedjes en aan de bar – vertellen over de uitgebreide laatste dagen van een dierbare vriend, die de lichamelijke wereld verlaat, omringd door een huis vol geliefde muziek en verhalen, onbewaakte tranen en wild gelach. Het is een bijeenkomst van geesten, het korte en heilige moment waarop de deur tussen werelden openstaat, en vanaf deze plek ontvouwt de reis van het album zich.
Sommige elegieën zijn eerder collectief dan persoonlijk: ‘Won’t Be Long’, een luidruchtige, opgewonden rocker, gebruikt de misselijkmakende rusteloosheid van de pandemische jaren om onze blinde impuls tot zelfvernietigende hebzucht aan te klagen, terwijl de zachte, rollende groove van ‘Age of Innocence’ een zakelijke reportage levert van een toekomstige geest, waarin de onvermijdelijke beloningen van onze overdaad worden opgeteld.
Van het verweerde verlangen van ‘Lucky River’ tot ‘Something to Show’ en het slapeloze gebed om inzicht: Ghosts in the Garden verkent het verborgen land van verdriet, een land dat we allemaal samen bewonen, maar vaak alleen navigeren. Binnen deze tedere en urgente verzameling liederen biedt Delmhorst een plek in de wildernis om samen te komen voor troost en gemeenschap: “everyone’s here / no one’s gone”.
Tracklisting:
01 Summer’s Growing Old (3:04)
02 Wolves (3:05)
03 Ghosts in the Garden**** (3:06)
04 Won’t Be Long (3:07)
05 Not the Only One (3:45)
06 Detour (4:39)
07 Age of Innocence (3:12)
08 Lucky River (4:47)
09 Beyond the Boundaries (3:56)
10 Dematerialize (2:51)
11 Something to Show (3:32)
Format: CD, LP, DL & STREAM
Label: Big Bean Music
Release: 7 maart 2025