Duizenden muzikanten zweren trouw aan de Chicago-blues, maar slechts enkelen hebben de middelen en het materiaal om de muziek naar een onuitsprekelijke, speciale plaats te brengen. Giles Robson en John Primer zijn zulke magiemakers, en hun gezamenlijke album, Ten Chicago Blues Classics, getuigt van een onverzettelijke eerlijkheid en een gecontroleerde intensiteit van een zeldzaam soort.
Primer heeft al tientallen jaren de gouden touch. Zijn griezelige affiniteit met de gruizige blues die je in de tavernes van South Side aantreft, werd versterkt door de talloze nachten dat hij daar gitaar speelde in het verheven gezelschap van Muddy Waters, Junior Wells en onder meer de toepasselijk Magic Sam en Magic Slim. Tegenwoordig geniet de jonge zeventiger de status van voornaamste bewaker van de Chicago bluestraditie. En, blij om te zeggen, heeft de grootsheid van Primer zijn weerslag gehad op het in Jersey (Channel Islands) gevestigde Robson, wiens technische bekwaamheid, gedisciplineerde verbeeldingskracht en duidelijke overtuiging hem tot een bluesmondharmonicaspeler van wereldklasse maken.
Het ontstaan van Ten Chicago Blues Classics begon in 2023 toen Robson en Primer elkaar voor het eerst ontmoetten en samen optraden tijdens een door Robson georganiseerde Britse tournee met de gitarist en andere ‘Chicago Blues Legends’ in de hoofdrol. Het klikte en Robson nodigde Primer begin 2024 uit naar Groot-Brittannië voor een tournee met hem en een Europese ritmesectie. Tijdens Primer’s volgende uitstapje over de de grote plas, enkele maanden later, traden ze als duo op op vijf locaties, waaronder Giles ‘geboorteplaats Jersey. Het ging zo goed dat Primer tegen een enthousiast publiek riep: “Als Giles en ik blues spelen, doen we er hete saus op, zodat je het kunt voelen!”
Het was volkomen logisch dat de vrienden een studioalbum zouden maken terwijl Primer in Engeland was. Robson vertelt enthousiast: “Het opnemen van deze sessie met John was een van de meest memorabele en magische ervaringen uit mijn muzikale carrière. Een droom die uitkomt.” De boeiende mondharmonica-topman, die bovendien zeven nummers vakkundig zingt, en zijn Amerikaanse held verwerpen muffe clichés en vermijden zich te wentelen in nostalgie. Robson zegt: “Hoewel ik een groot voorstander ben van innovatie, origineel materiaal en frisheid, ben ik ook een grote fan van blues en jazz als interpretatieve kunst. Het wonder van deze muzikale vormen is dat zelfs de meest bekende deuntjes klinken (Willie Dixons ‘My Babe’, om er maar één te noemen) kan fris en levend klinken, ongeacht hoe vaak ze opnieuw worden opgenomen, maar alleen als de benadering van elke vertolking wordt benaderd met spontaniteit, creativiteit en energie met diep respect.’ Ze controleren alle vakjes. Robson roept uit: “Ik voel me ongelooflijk gelukkig dat ik de kans heb gehad om met John op te nemen…. Een magische ervaring…. Hij is als een eenmansorkest en zijn ritmische spel genereert een ongelooflijke, consistente, aangrijpende energie van het begin tot het einde van elk nummer, wat zeldzaam is. Frank-John Hadley – DownBeat Magazine
Tracklisting:
01 Blow Wind Blow – Muddy Waters
02 My Babe – Little Walter
03 Rollin’ Stone – Muddy Waters
04 Juke (Instrumental) – Little Walter
05 Let Me Explain – Sonny Boy Williamson (no. 2)
06 Long Distance Call – Muddy Waters
07 Dealin’ With The Devil – Sonny Boy Williamson (No 1)
08 Got My Mojo Workin’ (Instrumental) – Muddy Waters
09 Bad Boy – Eddie Taylor
10 Last Night (Instrumental) – Little Walter