Het oeuvre van Ryan Holweger is uitgebreid, met het begin van “The Golden Paper Flower”.
Holweger’s debuut soloalbum uit 2018, “Gunmetal Sky”, liet een aantal grote schoenen achter om te vullen, en hij reageerde op de uitdaging met een diepe, etherische stem die de beperkingen van zijn genre overstijgt. The Golden Paper Flower bevat een aantal samenwerkende muzikanten, van ontluikende nieuwkomers zoals zangeres Reagan Helen, tot doorgewinterde professionals zoals de klassieke gitarist Aaron Bobis en bassist Blake Propst, en zelfs Holweger’s getalenteerde vrouw Katie Anderson, die opnieuw haar stem geeft aan de muziek van haar man en back-up zingt op “The County Route & Bird”.
Holweger is van oudsher een internationale zwerver en heeft een aantal wortels gelegd in Syracuse, New York, een riskante roebelstad die vecht om zijn creatieve identiteit te vestigen, en dit record zou gewoon kunnen dienen als het essentiële volkslied in die strijd. Het album valt ergens tussen
americana, zuidelijke gothic en alternatieve country, maar om het in een hokje te persen, zou alleen maar de waarde ervan verminderen. Soms groovet het als een samba-beat, het pikt net genoeg op, vertraagt het zich dan en vestigt het zich.
Het is meer nostalgisch en feestelijk dan “Gunmetal Sky”. Het is een coming of age-album, de stem van een zwervende artiest die vader wordt. Het is een kosmisch evangelie. Holweger kijkt in de ogen van zijn schepper en zet zijn bewering hier op aarde in. Het hele ding bloedt oprechtheid, het is moeilijk verdiend, maar vol van het soort overgave dat alleen gepaard gaat met zorgvuldig overwogen ervaring. De volgende generatie heeft dit album nodig, want daarmee houdt Holweger het licht om ons te laten zien waar we heen moeten, en herinnert ons eraan om onderweg een beetje plezier te hebben.
Welkom bij “The Golden Paper Flower”.